مرواریدهای طبیعی :
این مرواریدها بدون دخالت انسان به صورت طبیعی رشد کرده و به وجود می‌آیند که امروزه به دلیل آلودگی آب اقیانوس‌ها و صید بیش از حد صدف‌ها، کمیاب بوده و در نتیجه بسیار گرانبها هستند. این دسته از مرواریدها تقریباً به طور کامل از Nacre (کربنات کلسیم و مواد پروتئینی) درست شده‌اند. مروارید در خلیج فارس و اقیانوس هند و استرالیا صید می‌شود. در حال حاضر حدود ۸ هزار گونه متفاوت صدف شناسایی شده که فقط ۲۰ گونه از آنها می‌توانند مروارید پرورش دهند.
مرواریدهای پرورشی:
مرواریدهایی هستند که انسان به نحوی در رشد و پرورش آنها دخالت دارد و بر خلاف مرواریدهای طبیعی تنها از یک لایه خارجیNacre درست شده‌اند و هسته مرکزی آن از جنس کفه سخت صدف می‌باشد. از آنجایی که این دسته از مرواریدها با کمک انسان درست شده‌اند تماماً از جنس Nacre نبوده و زمان بسیار کوتاه‌تری صرف تولید و پرورش آنها توسط صدف شده است، در نتیجه از قیمت‌های بسیار کمتری نسبت به مرواریدهای طبیعی برخوردار هستند.
تهیه مروارید مصنوعی :
در قرن بیستم پرورش مروارید نیز رایج شد. برای تهیه مروارید پرورشی (که گاه مروارید مصنوعی نیز نامیده می‌شود) با سوراخ کردن پوسته صدف، یک قطعه مروارید بسیار کوچک را در درون صدف قرار می‌دهند تا جانور لایه‌هایی به دور آن ایجاد کند. مرواریدهای پرورشی به دو گروه مهم آب شور و آب شیرین و هریک به سه دسته تقسیم می‌شوند.
مرواریدهای پرورشی آب شور که در اقیانوس‌ها به وجود می‌آیند، شامل:
مرواریدهای پرورشی Akoya که به قطر 11-2 میلی‌متر هستند.
مرواریدهای پرورشی تاهیتی که به قطر 14-8 میلی‌متر هستند.
مرواریدهای پرورشی دریای جنوب که به قطر 18-2 میلی‌متر هستند.
مرواریدهای پرورشی آب شیرین که در رودخانه‌ها، سدها و مرداب‌ها رشد می‌کنند، شامل:
مرواریدهای پرورشی آب شیرین چین
مرواریدهای پرورشی آب شیرین ژاپن
مرواریدهای پرورشی آمریکا و کشورهای دیگر هستند.
مرواریدهای پرورشی آب شیرین می‌توانند اندازه‌ای به قطر ۴ تا ۱۱ میلی‌متر داشته باشند.
نظر بدهید